رفتار جنسی در کشورهای آسیایی

در ژاپن اعمال می شود که مقررات و جامعه در واقع اجازه نمی دهند ، مانند مثلاً سادوموماسوشیسم ، در خیال مجاز است. مشتریان ژاپنی به روسپی های جنسی که به عنوان دبیران لباس پوشیده اند ، می پردازند.

اگر آنها ین را بدست آورده اند ، ممکن است شلاق خورده یا شلاق ، قلاب یا قلاب و غیره و غیره.

فانتزی

به عنوان فانتزی و یک تسکین روانشناختی پذیرفته شده است ، بسیار کمتر کپی کربن دقیق اخلاقی و قانونی از اصیل ، مانند فرهنگ ما ، جایی که در واقع افراد صاحب کار می خواهند مردم را به دلیل داشتن خواسته های غیرقانونی به زندان بیندازند.

جایی که شعار فمینیستی "پورنوگرافی ممکن است تئوری باشد ، تجاوز به عمل". اگر ژاپن واقعی باشد ، بیشترین کشور خشونت آمیز ترین کشور روی زمین خواهد بود تا امن ترین.

اگر ایدئولوژی های غربی مسیحیت و فروید ژاپن را بسیار تحت تأثیر قرار نداده اند (اگرچه لازم به ذکر است که ژاپن اکنون بسیار کمتر از گذشته مجاز است ، به دلیل فشار ما از سوی ما ، اوه غربی که فکر می کنند ما خیلی بهتر از آنها می فهمیم). ، یکی دیگر از ایدئولوژی های سرکوبگر وارداتی ، چین و هندوچین را به وجود آورده است.

من هیچ تجربه مستقیمی در این زمینه ندارم ، اما گزارش های آن کشورها حاکی از آن است که صنایع جنسی آنها

همراه با افتتاح این اقتصادها به سرمایه داری زنده می شوند.

با این حال ، دولت ها به شدت اقتدارگرا هستند و رابطه جنسی برای دستمزد شیمی زیرزمینی است اما هنوز هم به رحمت سرکوب دوره ای است.

همچنین ، لازم به ذکر است که بسیاری از قسمت های دیگر آسیا باعث سرکوب مستهجن و چندین جنسیت جایگزین می شوند.

برخی از این موارد به دلیل ایدئولوژی غربی دیگر ، اسلام است. تعداد کمی از آن به دلیل عدم تمایل طبیعی به تضعیف وضع موجود به علاوه برخی از آن در واکنش به فشار غربی است.

من معتقدم که اکثر سرکوب جنسی آسیا دقیقاً به همان معنی پوریتانیسم نیست زیرا این روش برای ما روش می کند (یک پوریتان هر کسی است که از این ایده متنفر است که شخص دیگری اوقات خوبی را سپری می کند.).

در ریشه ، این یک راه حل عملی برای نگه داشتن ذهن مردان در وظیفه کمک به همسران و فرزندان خود محسوب می شود. اعمال و خواسته های جنسی در خارج از ازدواج شر یا کثیف نیست ، هنگامی که به آنها فکر می کنیم ، اما آنها خانواده و به همین دلیل جامعه را تهدید می کنند.

من معتقدم که دولت های استبدادی آسیا از سنگاپور تا پکن به کنترل رابطه جنسی در اصطلاحات عملی و نه اخلاقی نگاه می کنند ، همانطور که اصولگرایان مذهبی در آمریکا انجام می دهند.

این یک حدس و گمان جذاب را ایجاد می کند. شاید ژاپن از این نظر "لیبرال" ترین کشور در آسیا باشد زیرا احتمالاً مرفه ترین ، حتی از طریق رکود اقتصادی نیز است ، بنابراین مردان می توانند از خانواده های خود حمایت کنند اما هنوز هم توانایی داشتن دوست دختر ، دوست پسرها و غیره را دارند.

با پیشرفت اقتصاد آنها ، بیان جنسی می تواند به طور رسمی دور تر شود و بنابراین مردان آسیایی بسیار بیشتر می توانند از خانواده های خود حمایت کنند و هم خواسته های بیرونی خود را تحقیر کنند.

مطمئناً هیچ پنهانی نیست که بازرگانان از سایر مناطق آسیا به عنوان گردشگران جنسی در تایلند و فیلیپین نسبت به آمریکایی ها و اروپایی ها فعال تر باشند ، مگر به رسانه های غربی و فاشیست های معتبر غربی.

بگذارید خلاصه کنم. آسیایی ها معمولاً فکر نمی کنند که چیزی طبیعی به عنوان رابطه جنسی به خودی خود "گناهکار" باشد. گناه واقعاً یک مفهوم خارجی در ذهن آنها است.

رابطه جنسی به عنوان طبیعی و بسیار مهم تلقی می شود و

بنابراین رفتارهای جنسی باید با توجه به انسجام اجتماعی کنترل شود تا به تولید برنج و نوزادان کمک کند. به طور کلی فرقی نمی کند که با چه کسی رابطه جنسی داشته باشید یا چگونه ، به شرط آنکه نظم اجتماعی حفظ شود.

این امر سرکوب جنسی کامل برای زنان است ، باید پذیرفته شود. دختران "خوب" قبل از ازدواج یا با هیچ مردی به غیر از همسرشان پس از ازدواج رابطه جنسی ندارند.

به مردان تمام آزادی هایی که قادر به فرار از آنها هستند ، اعطا می شود.